TERAPIA STAWÓW SKRONIOWO ŻUCHWOWYCH

Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, jak ważnym dla zdrowia człowieka jest staw skroniowo-żuchwowy.

Jest on jednym z najczęściej używanych stawów i bierze udział miedzy innymi w podstawowych czynnościach niezbędnych do życia jak: mówieniu, jedzeniu czy choćby ziewaniu. To jedyny ruchomy staw w obrębie twarzoczaszki, którego z powodu wspólnego polaczenia za pomocą żuchwy, praca zawsze jest sprzężona ze stawem po przeciwnej stronie.

W ciągu całego życia zachodzi wiele zmian w jego budowie, a jakiekolwiek nieprawidłowości
w mięśniach twarzoczaszki, więzadłach czy w ustawieniu krążka rozdzielającego kość skroniową
z żuchwą, doprowadzić mogą do patologii w funkcjonowaniu. Nie bez znaczenia są tez stresy, urazy, wykonywany zawód, zła pozycja ciała czy uwarunkowania genetyczne. Tak duża ilość czynników wpływających na dysfunkcje stawów skroniowo żuchwowych powoduje, że wielkość populacji borykającej się z problemami idącymi od tych stawów stale rośnie. 

Najczęstsze objawy to:

• bóle przy jedzeniu, otwieraniu i/lub zamykaniu buzi,
• trzaski, przeskakiwania w stawie skroniowo żuchwowym,
• ograniczona ruchomość żuchwy i odcinka szyjnego kręgosłupa,
• "wypadanie" żuchwy ze stawu,
• bóle głowy,
• szumy i piski w uszach,
• bóle w mięśniach szyi,
• nierówne ścieranie powierzchni zębów, 
• bruksizm - wzmożone napięcie mięśni twarzy. 

Przyczyna problemu stawu skroniowo żuchwowego może być złożona.

Leczenie zaburzeń stawu skroniowo – żuchwowego może polegać na:

• leczeniu stomatologiczne i protetyczne,
• fizjoterapii, zastosowanej w celu zmniejszenia zwarcia stawu i poprawy elastyczności mięśni,
• fizykoterapii – pole magnetyczne, laseroterapia, elektroterapia, terapia ciepłem lub zimnem,
• ćwiczeniach relaksacyjnych zmniejszających stres,
• autoterapii – nauce ćwiczeń.

Jako fizjoterapeuci podczas terapii, za pomocą manipulacji i mobilizacji, koncentrujemy się na przywróceniu symetrii pracy oraz nauczeniu pacjenta prawidłowego ułożenia żuchwy w spoczynku, co umożliwi wyeliminowanie przeciążeń idących z mięśni. Jednak należy pamiętać, że każdy przypadek jest inny, a do każdego pacjenta podchodzimy indywidualnie.